بار اول این نقاشی را بر رویِ پروفایلِ یکی از دوستانِ دورانِ دور ام دیدم. دوستی که هنوز هم خاطراتِ شیرینی در من زنده می کند. چیز مبهمی که شاید ما به نام (( جاذبه)) می شناسیم در این نقاشی حس می کردم. یک نوع آرامش که نمی دانم از برف سفیدش ساطع می شد ( برف سنگین همیشه برایم خاطره ی روزهایی که مدرسه ها تعطیل می شد و ما در پناهِ گرمِ خانه می ماندیم یا بیرون می آمدیم و آدم برفی درست می کردیم، به یکدیگر گلوله هایِ برفی پرتاب می کردیم و و روی زمین لغزنده و خالی از جمله ای زیبا از فیلمِ (( اینک آخر الزمان))
شعر (( خیال پردازی شبانه)) از فردریش هولدرلین
در ابتدا کلمه بود، کلمه نزد خدا بود. کلمه، خدا بود.
برف ,نقاشی ,برفی ,بیرون ,ماندیم ,آمدیم ,می شد ,این نقاشی ,ماندیم یا ,می ماندیم ,خانه می
درباره این سایت